LeoMonteCrystal

        Symulacja numeryczna oparta jest na implementacji zmodyfikowanego modelu automatu komórkowego w Monte Carlo. Symulowana powierzchnia kryształu jest reprezentowana przez dwuwymiarową macierz, w której wartość i położenie elementów określają położenie 3D cząsteczki na powierzchni kryształu.
Względne prawdopodobieństwo przyjęcia lub emisji cząsteczki oblicza się na podstawie modelu reakcji aktywowanej termicznie, w zależności od bliskiego otoczenia każdej cząsteczki na powierzchni, co pozwala na bezpośrednie wprowadzenie energii powierzchniowej do modelu wzrostu kryształów.
Model umożliwia również obliczanie defektów typu otworów koncentrycznych powstających w wyniku zatykania struktur przypominających szyjki butelek na chropowatej powierzchni.
Parametry pojedynczego eksperymentu można wpisywać w panelu danych z elastycznym wyborem do korzystania z ulubionych jednostek pomiarowych.

LeoMonteCrystal zapewnia funkcje konwertera jednostek, pozwalające na używanie początkowych parametrów zdefiniowanych w różnych systemach jednostek, zgodnie z typem użytkownika.
Panel wprowadzania danych natychmiast wyświetla teoretyczne wartości wzrostu kryształów prędkości obliczone dla konkurencyjnych modeli teoretycznych i dodatkowo najbardziej wartościowe - z formułami znalezionymi w wyniku naszych badań dla danego zestawu parametrów początkowych.
Zależność temperaturową tempa wzrostu, chropowatości powierzchni i stężeń defektów obliczonych przez nasze formuły przedstawiono na osobnym wykresie.
Po modyfikacji dowolnych parametrów wszystkie zmienne niezawodne są automatycznie aktualizowane, zapewniając funkcjonalność kalkulatora termodynamicznego i krystalograficznego.
Często używany zestaw parametrów, odpowiadający interesującym związkom, można zapisać lub zaimportować do lub z pliku rozdzielanego przecinkami (zgodny z MS Excel).
W panelu "Wyniki" podczas symulacji są wyświetlane wykresy przedstawiające: odległość postępu wzrostu powierzchni kryształu, jego chropowatość, szybkość szybkiego wzrostu i koncentrację dziury w rodzaju defektów.
    

Co nowego w tej wersji:

Wersja 1.1: zależność temperatury tempa wzrostu, chropowatości powierzchni i stężeń defektów obliczona przez nasze własne formuły state-artowe są wyświetlane na osobnym wykresie.